Budapeszt 1944-1945

Walki na Węgrzech są z różnych względów zapomnianą kartą w historii II wojny światowej. Najwartościowsze opracowania, wydane w języku węgierskim, nie są dostępne dla polskiego czytelnika. Historiografia radziecka omijała kierunek budapeszteński, bo nie mogła opisywać wielkich zwycięstw radzieckiego żołnierza na ziemi węgierskiej. Tych po prostu nie było. Również literatura niemieckojęzyczna jest stosunkowo uboga. A przecież operacja budapeszteńska Armii Czerwonej była jedną z najdłuższych i najkrwawszych podczas wojny. Na uważanym za drugorzędny teatrze działań wojennych, obie strony konfliktu — z różnych względów — skoncentrowały wielkie siły.  Wyróżniało walki na Węgrzech również i to, że z obu stron walczyli żołnierze wielu narodowości. Po stronie państw „Osi” walczyły, oprócz oczywiście wojsk niemieckich i węgierskich, faszystowskie formacie Kozaków SS, oddziały muzułmanów spod znaku „trupiej czaszki" oraz ochotnicy SS z wielu państw Europy Zachodniej. Ich przeciwnikiem była Armia Czerwona oraz jej sojusznicy: wojska rumuńskie, bułgarskie i jugosłowiańskie.